Kiedy wracam wspomnieniami do czasu, gdy stawiałem pierwsze kroki w świecie projektowania, czuję się, jakbym cofał się do galerii pełnej szkiców i rysunków, które nigdy nie ujrzały światła dziennego poza moją pracownią. Przepełnia mnie wtedy wdzięczność i lekka nostalgia. Od samego początku kluczowe było dla mnie, aby tworzyć przestrzenie żywe, takie, w których ludzie mogą się śmiać, płakać, marzyć, odnajdywać spokój. Nie chciałem, by projekty były jedynie efektownymi wizualizacjami dla folderów reklamowych. Chciałem, by były to miejsca prawdziwe, z duszą. Zrozumiałem jednak dość szybko, że aby dotrzeć do sedna potrzeb ludzi, trzeba wsłuchiwać się w ich historie. Tak zrodziła się moja filozofia: rozmawiać, pytać, obserwować. Każdy z nas przeżył coś innego i wnętrza, w których wzrastamy lub w których pracujemy, odbijają nasze wnętrze duchowe. We współczesnym świecie pełnym pośpiechu i cyfrowego chaosu czuję, że rolą architekta jest też dawanie wytchnienia. Wierzę, że dobrze zaprojektowana przestrzeń może koić zmysły, dodawać energii o poranku, a wieczorem zapraszać do wyciszenia. Uwielbiam proste materiały – naturalne drewno, kamień, cegłę. Uważam, że te elementy mają w sobie prawdę, pozwalają zbliżyć się do natury i sprawiają, że człowiek czuje się bezpiecznie. Dlatego w moich projektach staram się nigdy nie zapominać o wprowadzeniu choćby małego akcentu organicznego. Z drugiej strony, technologia jest dzisiaj nieodłącznym elementem naszego życia, więc czerpię również z jej dobrodziejstw, by kreować wygodne rozwiązania. Jednak to wszystko musi odbywać się w równowadze: żadna nowinka techniczna nie zastąpi ciepła słonecznego promienia wpadającego przez duże okno o poranku. To, co robię, traktuję jako służbę ludziom. Projektując, myślę o tym, jak będą tu spędzać święta, jak urządzą urodziny dla dzieci, czy znajdą kącik do czytania ulubionej książki przy filiżance herbaty. Każdy detal ma znaczenie: układ ścian, rodzaj oświetlenia, a nawet faktura dywanu może wpływać na nasz nastrój. Dlatego staram się, by moje projekty były nie tylko ładne, ale też funkcjonalne i pełne serca. Zawsze mówię, że najpierw chcę poznać ludzi, a dopiero potem ich domy, bo to oni tworzą sedno. Mam nadzieję, że podczas zwiedzania tej strony poczujesz choć odrobinę mojego entuzjazmu dla życia i chęci budowania świata opartego na autentyczności i pięknie. Cieszę się, że tu jesteś i zapraszam do dalszego odkrywania mojej pracy oraz tego, co mogę Ci zaoferować w realizacji Twoich marzeń o nowej lub odmienionej przestrzeni.